Ο Δ. επιδίδεται σε σίσσυ εκπαίδευση, παραδομένος στο ρυθμό ενός τρένου που περιμένει. Τα χείλη και ο λαιμός του είναι γεμάτα με καυτό σπέρμα, ενώ το κορμί του στριφογυρίζει από ηδονή. Αυτή η σίσσυ, με ένα καυλί που στάζει υγρασία, καταπίνει ανυπόμονα κάθε σταγόνα, λαχταρώντας περισσότερο.