Ο Παντανέιρο, ένας άγριος λάτρης, με έσυρε μέχρι την καρδιά του δάσους για ένα παθιασμένο ξεκώλιασμα. Βύθισε με λαχτάρα το παλλόμενο μέλος του στα φιλόξενα οπίσθιά μου, φτάνοντας στο αποκορύφωμα στα κλαδιά ενός δέντρου και σε διάφορα άλλα δελεαστικά σημεία.